Welke soorten kindermishandeling zijn er?

• Lichamelijke mishandeling

  Sommige kinderen krijgen thuis klappen. Of worden keihard vastgepakt. Of zelfs geschopt, of nog erger. Dat gebeurt niet omdat hun ouders niet van hen houden. Dit gebeurt ook zeker niet omdat het vervelende kinderen zijn. Natuurlijk doet iedereen wel een keer vervelend, maar dat betekent niet dat ouders hun kinderen mogen slaan. Zelfs niet één keertje. Dat is bij wet verboden. Een kind slaan of schoppen en dergelijke dingen, heet kindermishandeling.

• Geestelijke mishandeling

  Kinderen die dit meemaken worden niet geslagen of geschopt. Ze worden wel bijvoorbeeld vaak uitgescholden. Ook wordt er vaak gezegd dat ze niets kunnen, of dom, lelijk, dik of lui zijn. Soms krijgen ze zelfs te horen: “Was jij maar niet geboren.” Je snapt misschien dat deze kinderen niet echt lui of dom zijn. Ouders mogen dit niet doen. Niemand niet. Natuurlijk wordt wel eens iemand boos en dan zeggen zij dat je een domoor bent ofzo. Dat is niet aardig, maar het kan gebeuren. Maar als dat heel vaak gebeurt (bijvoorbeeld iedere week of zelfs elke dag) is dat dus niet goed.

• Lichamelijke verwaarlozing

  Er zijn kinderen die niet vaak genoeg schone kleren krijgen. Soms krijgen ze kleren die veel te koud of te warm zijn. Ze moeten bijvoorbeeld in de winter in korte broek of een dun t-shirt naar school. Er zijn ook kinderen die niet genoeg eten krijgen. Of alleen maar heel ongezond eten. Bijvoorbeeld alleen een broodje frikadel als ontbijt. Er zijn kinderen die niet vaak genoeg mogen douchen en daardoor gaan stinken. Kortom: ze krijgen niet wat ze nodig hebben om gezond te leven.

• Geestelijke verwaarlozing

  Dit noemen mensen ook wel emotionele verwaarlozing. Ouders praten bijvoorbeeld niet met hun kinderen als ze problemen hebben. Ze troosten hun kinderen niet als ze verdrietig zijn. Ze willen niet weten hoe het op school was. Ze geven nooit een knuffel. Daardoor kunnen die kinderen zich heel alleen en eenzaam voelen. Het lijkt wel alsof ze net zo goed niet geboren hadden kunnen worden, omdat toch niemand hen leuk vindt.

• Seksueel misbruik

  Er zijn kinderen waarbij één van de ouders of een broer, zus, stiefouder, stiefbroer- of zus, of een opa, oom, de buurjongen, de buurvrouw, de trainer van een sportclub of de (zwem)leraar zomaar aan hun lijf zitten op een manier die niet fijn is. Ze willen misschien met de kinderen zoenen of zitten met hun handen op plekken waar normaal je ondergoed zit. Dat is niet goed. Wat ze ook vertellen: het klopt niet. Een veelgebruikte smoes is: “We houden toch van elkaar?” Of: “Dit is ons geheimpje.” Of: “Het is jouw schuld. Jij liet me dit doen.” Allemaal gelogen. Het is verboden. En dat weten ze!

  Omdat die mensen ook wel weten dat dit niet goed is, gaan ze soms dreigen. “Als je het vertelt, word je nooit topsporter.” Of erger: “Als je het mama vertelt, moet papa naar de gevangenis”. Of: “Als je het mama vertelt, wordt mama heel verdrietig en dat is jouw schuld.” Zoek direct hulp als jou dit overkomt. Praat erover met iemand die je vertrouwt. Dat kan bijvoorbeeld iemand uit je familie zijn, of de moeder van je beste vriendje of vriendinnetje.

  Dit gebeurt overigens niet alleen bij meisjes, maar ook bij jongens. Alleen vinden zij het vaak nóg enger om dat te vertellen. Het lijkt immers niet stoer. Maar de daders zijn veel groter dan jij. Als het jou overkomt, is vertellen juist stoer.

• Gescheiden ouders

  Soms denken kinderen dat het hun schuld is dat hun ouders gaan scheiden. Dat klopt natuurlijk niet. Als ouders scheiden, komt dat nooit door hun kinderen. Ze hebben problemen met elkaar. Het vervelende is alleen, dat scheidende ouders soms lelijk doen tegen elkaar. Ze schelden elkaar uit of slaan elkaar bijvoorbeeld. Er zijn ouders die gemene dingen zeggen over de ander als ze met hun kind alleen praten. Daar zit het kind dan: hij houdt van papa en van mama en nu wil een ouder dat hij tussen zijn ouders kiest. Dat hoeft dus niet. Dat kan ook meestal niet. Ongeveer 34.000 kinderen maken per jaar mee dat hun ouders gaan scheiden. Bij 6.000 kinderen maken de ouders daarbij veel ruzie. Dat noemen we een vechtscheiding. Als het jou overkomt dan ben je dus niet de enige. En het is zeker nooit jouw schuld.

• Huiselijk geweld

  Als ouders (of een van de twee) slaat, schopt of met spullen smijt, heet dat huiselijk geweld. Doordat ze zo boos op elkaar zijn, letten ze niet goed op de kinderen. Ze hebben niet door dat hun kind dit heel erg vindt. Soms denken ze dat hun kinderen dit niet merken, bijvoorbeeld omdat ze al in bed liggen. Maar kinderen weten vaak veel meer dan mensen denken. Kinderen die dit meemaken willen heel graag dat hun ouders hiermee stoppen. Het probleem is meestal dat die kinderen te klein zijn om iets te kunnen doen. De ouders moeten dus zelf zoeken naar iemand die ze vertrouwen en die hen kan helpen.

• Online misbruik

  Online misbruik gebeurt meestal thuis, als je achter je computer, tablet of telefoon zit. Het wordt gedaan door mensen die je online ontmoet. Meestal ken je hen niet. Je ontmoet hen bijvoorbeeld in een chatbox bij een game, of op TikTok, Insta, Snapchat of Whatsapp. Ze zijn eerst aardig. Ze vragen je een foto te sturen. Eerst een gewone. Dan een van jou in je ondergoed. Of (bijna) bloot. En dan begint de ellende. Ze gaan zeggen dat ze die online gaan zetten, zodat je vrienden en je ouders die zien. Ze dreigen dus. En ze willen steeds blotere foto’s of filmpjes. Als jou dit overkomt, gooi je de chat niet weg. Bewaar het als bewijs en zoek hulp bij de politie of bij Veilig Thuis Utrecht. Je kunt dit niet in je eentje oplossen.

• Ziek gemaakt worden

  Sommige moeders (heel soms de vaders of beide ouders) maken hun kind expres ziek. Dat klinkt ongelooflijk, maar dit gebeurt wel eens. De moeder geeft haar kind bijvoorbeeld onnodig medicijnen. Of ze vertelt de dokter dat het kind raar gedrag vertoont. Ze wil dan dat het kind gaat liegen tegen de dokter (anders wordt ze heel boos). Het kind moet zeggen dat hij ziek is, ook al is dat niet zo. Zo krijgt die moeder aandacht van de dokter. Ze voelt zich dan belangrijk. Kinderen die dit meemaken, hebben hulp nodig om hieruit te komen. Ook de moeder heeft hulp nodig.